Dlaczego warto oddychać nosem? 

Oddychanie jest podstawową czynnością fizjologiczną potrzebną do prawidłowego funkcjonowania. Czynność ta wykonywana jest automatycznie. Struktury odpowiedzialne za czynności oddechowe dojrzewają już w okresie ciąży.  

Oddychanie powinno odbywać się przez nos przy zamkniętych ustach. Dzięki temu powietrze, które dostaję się do płuc jest nawilżone, ogrzane i oczyszczone. Oddychanie przez nos przyczynia się także do prawidłowej pozycji spoczynkowej języka i warg oraz prawidłowego rozwój zespołu ustno-twarzowego.  

Prawidłowy sposób oddychania odbywa się przez nos, wzniesienie żuchwy do szczęki, zwarcie obu warg oraz utrzymaniem pozycji wertykalno-horyzontalnej języka w jamie ustnej z zachowanie prawidłowej pozycji ciała. Natomiast podczas oddychania ustami zaburzeniu ulegają wszystkie wymienione cechy, m.in. żuchwa jest obniżona, język leży na dnie jamy ustnej lub znajduje się między wargami/zębami, wargi nie zwierają się.  

Ciągłe i nawykowe oddychanie torem ustnym przyczynia się do powstawania zmian w układzie kostno-szkieletowym i ma wpływ na wygląd twarzy. Oddychanie przez usta dodatkowo może przyczyniać się do występowania niedotlenienia, ponieważ do mózgu docierają zmniejszone ilości tlenu. Osoby oddychające ustami często zgłaszają zmęczenie, zaburzenia koncentracji uwagi czy chroniczne niewyspanie.  

Powodem nieprawidłowego toru oddechowego najczęściej są: 

• Częste infekcje oddechowe, niedrożność nosa, 

• Przerośnięte migdałki podniebienne, 

• Przerośnięty migdałek gardłowy, 

• Skrzywienie przegrody nosa, 

• Alergie, 

• Wady anatomiczne w obrębie nozdrzy, 

• Obniżone napięcie mięśniowe, niska sprawność mięśnia okrężnego ust, 

• Krótkie wędzidełko języka, 

• Ssanie kciuka. 

Oddychanie przez usta niesie za sobą ogrom negatywnych konsekwencji, należą do nich m.in.: 

• Nawracające infekcje dróg oddechowych, 

• Wady zgryzu, 

• Wady wymowy, 

• Nieprawidłowe połykanie; 

• Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka, 

• Zaburzenia napięcia mięśniowego języka, warg i policzków, 

• Niedostateczny rozwój mięśni klatki piersiowej. 

Należy dbać o drożność nosa, kontrolować sposób oddychania dziecka podczas zabawy, snu czy wykonywania codziennych czynności. Sygnałem alarmowym są często nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, chrapanie, zaburzenia koncentracji uwagi. Dziecko oddychające ustami ma otwartą buzię, ślini się, jest blade, ma popękane i suche usta. 

Bibliografia: 

1. D. Pluta-Wojciechowska, Dyslalia obwodowa. Diagnoza i terapia wybranych form zaburzeń. 

2. D. Pluta-Wojciechowska, Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacyjnych. 

3. M. Rządzka, E. Skorek, Profilaktyka i terapia dysfunkcji oddechowych dzieci. 

 

ZADANIA DOMOWE 

1. WIATEREK - za pomocą nosa dmuchamy na pasek bibuły, wycięte papierowe listki, małe pomponiki, okruszki. Czasami dmuchamy mocno, czasami lekko, raz szybko, raz wolno. 

2. PIANOWE SZALEŃSTWO - w misce z wodą i płynem, np. do naczyń lub kąpieli, tworzymy jak 

najwięcej piany i baniek- dmuchamy za pomocą słomki do wody:-)- pamiętając o ustach w kształcie "u". 

3. UŚMIECH- DZIÓBEK - robimy na zmianę minki uśmiechu (bardzo szerokiego, z domkniętymi 

ustami) i utrzymujemy go 5 sekund, a następnie przechodzimy do miny dzióbka i również utrzymujemy 5 sekund. 

 

 Opracowała: mgr Karolina Szymonik